காலம் மாறலாம்,
கலைகள் மாறலாம்,
தோற்றம் மாறலாம்,
சுற்றம் மாறலாம்,
வேதனைகளின் குவியலில், உன் நற்குணங்கள் மூடி மறைந்ததென் ?
உன்னை நீயே தேடி பார்க்கும் அவல நிலை ஏன் ?
கண்ணாடியில் தெரியும் உருவம் , நீ தானா !!! என உன் விழிகள் வியப்பதென்,விழிப்பதென் ?
வெள்ளை காகிதமாய் உன் மனம்,
யவரையும் தாழ்த்தாத உன் குணம்,
குழந்தையின் சிரிப்பில் ஊர்வலம்,
உன்னை போல் நல்லவள் யாருமில்லை என்ற பெருமிதம்,
அனைத்தையும் தொலைத்து விட்டு,
நிற்கதியாய் நிற்பதேன்.....
உறவுகளின் வலிமை அதன் உண்மையில் உள்ளது,
சூழ்நிலையை சுட்டிக்காட்டி , நீ பொய் சொல்ல முயலாதே,
கோடி கண்ணீர் சிந்தினாலும் , உன் பொய் உண்மையாகாது,
உறவுகளின் தஞ்சம் இன்றி, உனை பஞ்சம் சூழும்....
முகமின்றி முகவரின்றி மறைந்திடுவாய்...
நீ முன்னால், தங்கத்தாரகையாய் இருந்தால் என்ன ?
பொய் பேசிய பின் , நீ தங்க முலாம் பூசிய ஈயம் தானடி !!!!
உண்மை கசந்தாலும், உன்னை நிலைநாட்டும்,
பொய்யின் ஆரம்பம் , உன் அழிவின் அடையாளம்,
நீ இழக்கும் செல்வங்கள் , உன் அன்பார்ந்த நெஞ்சங்கள்,
இதை உரைப்பதும் நீயே , உணர வேண்டியதும் நீயே.....
மாயை உலகம் இது , அது உன்னை மாற்றி விட முயலும் ,
மாறாதிரு , இதை மறவாதிரு....
